پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

روایت ابراهیم حاتمی‌کیا از دلیل صدای لرزان رهبر انقلاب هنگام وداع با حاج قاسم سلیمانی؛ حاج قاسم مثل شمع می‌سوخت و همه گروه‌های مقاومتی را در یک مسیر جمع می‌کرد. حاج قاسم، بنوعی نخ تسبیح اتصال نیروهای نظام از هر طیف و گرایش سیاسی ، با یکدیگر بود. صدای تک بعدی و گرایش دار نداشت و در صدایش، همه صداها شنیده می شد.

دکتر محسن رضایی فرمانده پیشین سپاه و معاون فعلی رئیس جمهور، مدعی شده است که اصطلاحی به عنوان میز کالبدشکافی دارد . به این معنی که می‌شود از یک جوان ۱۸ ساله که جنگ هم نرفته ظرف سه سال نه رزمنده بلکه ژنرال قوی ساخت. مکانسیم آن هم به این صورت است که آدم‌ها از خودشان به خودشان یاد می‌دهند و بعد‌ها به دیگران هم انتقال می‌دهند و هر اتفاقی در زندگی می‌افتد آن را به کلاس آموزشی تبدیل می‌کند. باید به ایشان متذکر شد که برادر عزیز و مدیر و سیاستمدار گرامی،اگر این طرز فکر و الگو جواب می داد، چرا تا حالا عمل نکردی؟ آیا دوره این گونه خاص اندیشی ها به اتمام نرسیده؟ انقلاب و کشور، کم از جدا سازی و قطبی نمودن تخصص و تعهد ضربه خورد؟ کم از معادل پنداری حس معنوی با تعهد (تعهد عجین شده با عقلانیت و تجربه) و تقلیل تعهد به معنویت ضربه خوردیم؟ کم از کم توجهی به تربیت سلسله مراتبی دینی و شناختی و انتظار مادرزاد فیلسوف بودگی جوانان در این سرزمین ضربه خوردیم؟ کم از معادل پنداری و مقایسه تک ستاره ها به کل جمعیت و انتظار نابغه بودن توده ای آسیب دیدیم؟ کم از آزمون و خطا صدمه دیدیم؟ ضمنا آنچه که شما از آن یاد می کنید را در حوزه های فلسفه و حوزه عرفان ، مواجهه می نامند که دستیابی به مهارت آن نیز نیازمند تربیت شدگی است. برادر عزیز. توسعه خشت به خشت و بشکل مشارکتی بدست می آید نه دفعی و مادرزاد. تا کی باید هزینه آزمون و خطا با توجیه گری و اسامی زیبا را بدهیم؟ نگاه بینانسلی و تمدن سازی اسلامی- ایرانی نیازمند تلاش همه جانبه و همگانی است برادر بزرگوار. ممکن است بعنوان یک نظامی، میدان را خیلی بهتر از بسیاری از ما بشناسید، اما بعید می دانیم به همان میزان مسلط بر کلیت جنگ ترکیبی و راهبردهای صلح باشید. جنگ سه وجه میدان، کلیت جنگ و صلح دارد آقا محسن. از دوران جنگ تحمیلی هم بالغ بر 33 سال گذشته و ادبیات این حوزه نیز بلکل تغییر کرده و متحول شده است. میدان بدهید تا متخصصان متعهد این کشور ، عهده دار راهبری راهبردی شوند. در سخنان خودتان هم بود، اما بعید می دانیم اعتقاد عملی بدان داشته و آستین بالا بزنید. برای چنین اموری، با افتخار آماده سربازی هستیم.

لایحه بودجه مهمترین سند دخل و خرج یک کشور است که تهیه و بررسی آن هر سال در صدر برنامه‌های دولت و مجلس قرار می‌گیرد. متاسفانه بدلیل تورمی بودن کشور و دولت گرایی حداکثری و زیاد بودن تعداد کارکنان دولت و کسری بودجه مداوم،آنچه که در لوایح بودجه جایگاه خاصی دارد، بحث حقوق و دستمزد و جبران قدرت خرید و توانمندی معیشتی مردم است. بحثی حاشیه ای که بخش زیادی از حجم لایحه را بخود اختصاص داده و مابقی دستورات برای راهبری راهبردی کشور ، تبدیل به کشک و پشم می شود. نقد جالبی که عاطفه خسروی - سردبیر روزنامه صمت - در این خصوص نموده، ارزش مطالعه دارد.

آمار غیر رسمی مدعی است که حدود ۶۰ درصد ورودی‌های رشته‌های خاص از طریق سهمیه است؟ افرادی با سطح توانمندی پائین که قرار است در رقابتی نابرابر و با هزار اسم و دلیل و بهانه وارد شوند و مثلا عهده دار راهبری راهبردی کشور شوند. آیا جمهوری اسلامی ایران و نظام مقدس اسلامی، هنوز هم باید هزینه این تفکر سرتا به پا اشتباه را بپردازد؟ تا کی باید بهانه جویی‌ها و منت گذاری‌ها و غنیمت طلبی‌های منجر به تضعیف توان توسعه نیروی انسانی را شاهد باشیم. شهید و جانباز و اسیر و ...، این جامعه به روی سر ما جای دارند، اما ارتقا و امتیاز هم باید تابع معقولیت باشد، نه تعارض منافع. افرادی حاشیه‌ای با سو استفاده از جایگاه فرهیختگان مورد اشاره و به اسم انها، کام خودشان را شیرین می‌کنند. آقایان شورای عالی انقلاب فرهنگی، رئیس محترم جمهور، مستقیما به شما در خصوص فساد‌های ایجاد شده از عدم ساماندهی سهمیه در جمهوری اسلامی ایران هشدار می‌دهیم. سهمیه نه تنها کمک و لطف به جبران زحمات نیست، عاملی برای اجاد انحراف و فساد است. لطفا با قید فوریت چاره اندیشی کنید.